Nic się nie zmieniłeś. Nawet fryzurę masz wciąż tą samą.
Krótko przystrzyżone włosy.
Nic się nie zmieniłeś.
Jesteś nadal tym samym cierpiętnikiem, skazanym przez Ślepy Los na wieczne nieszczęście.
Nic się nie zmieniłeś. Miałeś szansę, ale tobie dobrze gdy jest ci zle. Wciąż tak samo.
Nic się nie zmieniłeś.
Tak. Twoje nowe miasto nie jest twoim miastem. wygladasz przez okno i i tęsknisz do zapachu bryzy, do cichego poszumu morza.
Ja...ja od zawsze byłam tu. Nie wiem, czy odwazyłabym się, wiem za to, że na pewne kroki nie byłabym gotowa. więc może lepiej ze jest jak jest? Ona pomogła ci rozwinąc skrzydła, pomogła wzlecieć. Przy mnie tylko być coraz bardziej się zagłębiał, coraz bliżej ziemi bys był. Prawdę w oczy powiedzieć sobie należy, jak nie jestem, nie byłam. Lepiej będzie tak jak jest.
Pragnę ciszy, a wokól wciąż glośno, tak głośno.
Rozpaczliwie poszukuję spokoju.
Szukam Twojego miasta. I nie wiem. Zgaduję, wciąż zgaduję. Kiedyś może odkryje to. Może kiedys sam mi powiesz. Może kiedyś.
bez konkretnej treści
Dokąd idziesz wędrowcze?
Slad Twoich stóp na świetle księżyca wczoraj widzałam.
Perlisty śmiech toczył sie po stromym zboczu nocy.
A ty nie czekasz,
gnany strachem przed pierwszym promieniem słońca
w mrok uciekasz...
znów nie wyszedl mi...
A może powinnam udawać, że nie rozumiem o ci ci chodzi?
A może powinnam poczekać, aż sam mi powiesz?
Poczekam, tak będzie lepiej, prawda?
Prawda.